Rośliny konopi zawierają ponad 100 różnych kannabinoidów. Podczas gdy dwa najważniejsze, THC i CBD, są już powszechnie znane, to stale są odkrywane nowe, dosyć egzotyczne kannabinoidy w tej roślinie. Wiele z nich występuje tylko w śladowych ilościach i ma niesamowite właściwości lecznicze. Jednym z tych stosunkowo nowych kannabinoidów, o którym po raz pierwszy wspomniano w literaturze dopiero w 2010 roku, jest kannabimowon, w skrócie CBM.
Włoski zespół naukowców w 2010 roku wyprodukował ekstrakt acetonowy z odmiany konopi Carmagnola. Carmagnola to tradycyjna włoska odmiana konopi bogata w CBD. W ekstrakcie tym naukowcy odkryli nowy rodzaj kannabinoidu, który otrzymał nazwę kannabimowon. Struktura chemiczna tej cząsteczki została wyjaśniona za pomocą spektroskopii i stwierdzono, że jest to struktura terpenoidów, która nie była dotąd znana i jest funkcjonalnie zaliczana do kannabinoidów.
CBM Nie Działa Na Klasyczne Receptory Kannabinoidowe
Kannabimowon jest absolutnym szczególnym przypadkiem wśród kannabinoidów. Nie tylko jego struktura molekularna jest stosunkowo nietypowa, ale także jego właściwości farmakologiczne. Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy kannabimowon nie działa na klasyczne receptory CB1 i CB2. Zamiast tego wykazuje działanie agonistyczne na receptory, które do tej pory były jedynie częściowo związane z układem endokannabinoidowym, a mianowicie na receptory PPAR i TRPV. Od czasu jego odkrycia zrozumienie systemu endokannabinoidowego nieco się zmieniło.
Chociaż początkowo zakładano, że składa się on tylko ze znanych receptorów CB1 i CB2, w kolejnych dekadach odkrywano coraz więcej receptorów, które najwyraźniej również muszą być zaliczane do tego systemu, ponieważ kannabinoidy mogą do nich dokować. Można to sobie wyobrazić jako mapę lub globus w historii ludzkości. Nieustannie odkrywano nowe kontynenty, ale zanim udało się uchwycić i zrozumieć całość, zajęło to trochę czasu. W ten sposób można sobie wyobrazić proces odkrywania układu endokannabinoidowego. Potwierdzono, że kannabimowon działa jako agonista receptora PPAR-gamma.
Wykazano także powinowactwo do wiązania agonistycznego z receptorami PPAR- alfa i TRPV1. Ponieważ kannabimowon występuje tylko w niektórych odmianach konopi i to w niewielkich ilościach, a jego synteza jest skomplikowana, do badań laboratoryjnych zwykle stosuje się lekko zmodyfikowaną pochodną, która jednak ma takie same właściwości farmakologiczne. Ta pochodna to anhydrokannabimowon. Zasadniczo jest to CBM, w którym brakuje cząsteczki wody. W chemii nazywa się to przyimkiem „anhydro”. W 2016 roku włoski zespół naukowców opracował metodę, która pozwala na stosunkowo prostą syntezę anhydrokannabimowonu, zaczynając od CBD.
To Odkrycie Ma Medyczne Znaczenie
Badania nad kannabinoidem, który działa na niedoceniane dotąd receptory, mogłyby znacząco zmienić podstawową wiedzę na temat systemu endokannabinoidowego i pokazać zupełnie nowe sposoby leczenia chorób. Zrozumienie działania receptora PPAR-gamma i reagowanie na niego za pomocą konkretnych substancji czynnych może pomóc w opracowaniu nowych metod leczenia cukrzycy. Receptor PPAR-gamma moduluje kilka procesów metabolicznych bezpośrednio związanych z cukrzycą. Zapewnia równowagę metabolizmu glukozy i utrzymuje insulinooporność na niskim poziomie.
Niska insulinooporność jest konieczna, aby insulina w ogóle mogła działać. Ponadto budowa komórek tłuszczowych jest kontrolowana między innymi przez ten receptor. Nieprawidłowe funkcjonowanie może zatem prowadzić do otyłości, co również wiąże się ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy. Ponadto ten receptor wpływa na niektóre procesy zapalne, które odgrywają rolę między innymi w miażdżycy tętnic. Receptor PPAR-alfa jest również związany z metabolizmem tłuszczów i przede wszystkim zapewnia prawidłowy stosunek typów cholesterolu HDL i LDL. Co więcej, jest to również związane z kilkoma procesami zapalnymi, które jednak nie zostały jeszcze w pełni zrozumiane.
Wpływ na receptor TRPV1 może przede wszystkim otworzyć nowe możliwości w leczeniu bólu. Receptor ten odgrywa kluczową rolę w przekazywaniu różnych bodźców bólowych. Dzięki temu receptorowi odczuwamy, między innymi, ostrość chili lub gorąco. W ostatnich latach rozpoczęto intensywne badania nad nowymi lekami przeciwbólowymi, które działają specjalnie na ten receptor. Kannabinoidy, takie jak CBM, które w sposób ukierunkowany reagują na te receptory, nie wykazując jednocześnie psychoaktywnych skutków ubocznych, w nadchodzących latach mogą odgrywać ważną rolę w ludzkiej medycynie.
